ท่องที่ยวแพร่ที่วนอุทยานแพะเมืองผี

ท่องที่ยวแพร่ที่วนอุทยานแพะเมืองผี



ข้อมูลทั่วไป
วนอุทยานแพะเมืองผีอยู่ในท้องที่ตําบลแม่หล่ายตําบลน้ําชําตําบลทุ่งทุ่งโฮ่งอําเภอเมืองจังหวัดแพร่มีเนื้อที่ประมาณ 167 ไร่กรมป่าไม้ได้ประกาศจัดตั้งเป็นวนอุทยานเมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2524 มีอาณาเขตติดต่อดังนี้ ทิศเหนือจดลําคลองชลประทาน ทิศใต้จดทุ่งนาของราษฎร ทิศตะวันออกจดทุ่งนาของราษฎรบ้านน้ําชํา ทิศตะวันตกจดทางหลวงหมายเลข 101 ถนนยันตรกิจโกศลและคันคลองส่งน้ํา
ชลประทานวนอุทยานแพะเมืองผีเมื่อครั้งในอดีตกาลนานมาแล้ว ชาวบ้านขนานนามว่าเป็น “แพะเมืองผี” ไม่มีผู้ใดทราบประวัติเป็นที่แน่นอนแต่ได้เล่าสืบทอดกันมาว่าแต่ก่อนบริเวณป่าแห่งนี้เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์มีพันธ์ไม้ใหญ่ขึ้นอยู่หนาแน่นและสัตว์ป่าน้อยใหญ่เป็นจํานวนมากในสมัยนั้นมีครูบาปัญโญฯเป็นเจ้าอาวาสวัดน้ําชําตําบลน้ําชํา ซึ่งชาวบ้านได้พร้อมใจกันนิมนต์มาเป็นเจ้าอาวาสองค์แรกของ
วัดน้ําชําและได้บอกเล่าประวัติแพะเมืองผีสืบทอดติดต่อกันมาว่า มีหญิงชราคนหนึ่งซึ่งชาวบ้านเรียกว่า “ ย่าสุ่ม ” เข้าไปหาผักหน่อไม้เป็นอาหารแต่หลงป่าแล้วไปพบหลุมเงินทองคําจึงได้นําเงินและทองคําใส่ถุงแล้วเตรียมหาบจะกลับบ้านเสร็จแล้วเกิดหลงป่าอีกโดยไม่สามารถนําเอาหาบเงินทองคําออกมาได้ย่าสุ่มจึงวางหาบจะกลับบ้านเสร็จแล้วเกิดหลงป่าอีกโดยไม่สามารถนําเอาหาบเงินคําออกมาได้
ย่าสุ่มจึงวางหาบแล้วหาไม้มาคาดเป็นราว (ราวไม้) ต่อมาออกจากป่าจนถึงบ้านและเดินกลับไปราวไม้ที่คาดไว้เป็นแนวทางไว้ซึ่งปัจจุบันเป็นร่องทางน้ําพบเห็นได้เป็นแนวออกไปทางบ้านน้ําชําทิศตะวันออกของแพะเมืองผีย่าสุ่ม จึงได้ชักชวนชาวบ้านให้เข้าไปด้วยปรากฏว่าชาวบ้านก็ได้ติดตามย่าสุ่มเข้าไปถึงจุดที่ย่าสุ่มวางหาบไว้แต่ไม่พบเงินและทองคําในหาบแต่อย่างใดไม่รู้ว่าหายไปได้อย่างไร ชาวบ้านจึง
ขนานนามสถานที่นั้นว่า “แพะย่าสุ่มคาดราว” และได้ช่วยกันค้นหาพบรอยเท้าคนเดินย่าสุ่ม และชาวบ้านได้เดินตามรอยเท้าเหล่านั้นไปจนกระทั่งมาถึงพื้นที่ซึ่งชาวบ้านขนานนามว่า “แพะเมืองผี” ภาษาพื้นเมืองทางภาคเหนือคําว่า “แพะ” ในที่นี้หมายถึงป่าแพะนั่นเอง ส่วนคําว่าเมืองผีก็เป็นชื่อที่ชาวบ้านเรียกกันสืบมาในสมัยดึกดําบรรพ์โดยอาจจะเห็นว่าป่าแพะตรงนี้มีลักษณะพิสดารของภูมิประเทศและเพราะ
ความเร้นลับตามเรื่องราวที่เชื่อถือเล่าสืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบันนี้ก็อาจเป็นได้วนอุทยานแพะเมืองผีมีสภาพเป็นป่าบนที่ราบลอนคลื่น สภาพสูงๆ ต่ําๆ ไม่สม่ําเสมอ มีลักษณะเป็นเนินเตี้ยๆสูงจากระดับน้ําทะเลปานกลางประมาณ 180-210 เมตรจะมีเสาดินรูปร่างประหลาดเกิดจากกระบวนการกระทําของน้ําไหลและชะชั้นดินที่มีความแข็งไม่เท่ากันนักธรณีวิทยาประมาณค่าอายุของดินแห่งนี้ว่าอยู่ในยุค
QUATERNARY ซึ่งเป็นยุคค่อนข้างใหม่มีอายุตั้งแต่ 15 ล้านปีจนถึงปัจจุบันลักษณะการเกิดของเสาดินเกิดจากหินเซมิคอนโซลิเดเตด (SEMICONSOLIDATGED) คือหินที่ยังแข็งตัวไม่เต็มที่ประกอบด้วยชั้นดินทราย( SILTSTONE) ชั้นหินทราย ( SANDSTONE) สลับกันเป็นชั้นๆ แต่ละชั้นมีความต้านทานต่อการผุพังไม่เท่ากันเมื่อถูกน้ําฝนชะซึมสู่ชั้นหินที่มีความต้านทานต่อการผุพังน้อยกว่า (LESSRESISTANT BED) ก็จะถูกกร่อนโดยง่ายเหลือชั้นที่มีความต้านทานต่อการผุพังมากกว่า ( MORE - RESISTANT BED) ทําหน้าที่เสมือนแผ่นเกราะวางอยู่ข้างบนเรียกว่าแค๊ป ( CAP) ทําให้น้ําไม่สามารถชะกร่อนต่อไปไดง่ายส่วนที่เหลือให้เห็นอยู่โดยการเกิดลักษณะนี้จึงมีรูปร่างเป็นหย่อมแตกต่างกัน
ที่มาของข้อมูล
“วนอุทยานแพะเมืองผี” 2550. [ออนไลน์]. เข้าถึงเมื่อ: 7 กุมภาพันธ์. จาก
http://www.dnp.go.th/parkreserve/asp/style2/default.asp?npid=45&lg=1